Şaka değil gerçek…
İngiltere Dışişleri Bakanlığı’nı 4 yıldır farelerden korumakla görevli olan ‘Palmerston’ isimli kedinin emekliye ayrıldığı açıklandı.
Emektar kedi, 2016 yılında Battersea kentinde sokaktan kurtarılmıştı.
Haber uluslararası kanallarda dahi geniş yer buldu.
Biz de ise bir makama oturan adeta koltuğa yapışıp kalıyor…
Her makamın bir koltuğu vardır…
Makam koltuklarının öyle bir iksiri vardır ki, oturan kalkmaz…
Siyasette…
Sivil toplum kuruluşlarında…
Mesleki kuruluşlarda…
Muhtarlık seçimlerinde…
Üniversitelerde…
Kulüp başkanlığı veya belediye başkanlığı seçimlerinde…
Siyasi partilerin ilçe ve il başkanlıkları seçimlerinde…
Hiç ummadığınız sümsük tipler bile, çevresindeki 3-5 kişinin gazına gelip er meydanına çıkabilir…
Memleketteki en büyük sevda, koltuk sevdasıdır…
Delicesine yaşanan bir sevdadır bu…
Makam koltuğu öyle bir beladır ki, bir kez tadını alan bırakamaz…
Bir de derler ya “üste para verseler belediye başkan adayı olmam” diye…
Ama bir bakmışsın bunu diyen zatı muhteremler belediye başkanı seçilmiş…
Şu geyik cümlesine asla inanmayın:
Bedava verseler o makama aday olmam…
Toplumun kronik hastalığı…
Genlerimizde var…
Muharrem İnce bile son kongrede protokolde değil de, tuvaletin yanındaki koltukta yer ayırdıkları için yeni bir akım başlatmadı mı?
Değişim derler, ama o makamın ömür boyu sadece kendilerine rezerve edilmesini isterler…
Çünkü onlara göre etiket olmayınca karizma yerlerde sürünecek…
İnsanlar makam sahiplerine bayıla bayıla saygı göstermiyor.
Adama değil, makama saygı realitesi…
Atalarımız boşuna dememiş:
“Baş ol da, istersen soğan başı ol…”
Bilgi ve akla önem vermeyen, ahlaki değerleri dejenere olmuş toplumlarda menfaat ön plandadır.
Ayaklar baş olur…
Başlar da ayak…